Aan het einde van een lange werkdag kom je eindelijk thuis. De deadlines zijn weer gehaald, de mails zijn verstuurd en alles op je ‘To do’ lijst is afgestreept. Je hebt eindelijk de tijd aan jezelf, tijd om te relaxen… maar hoe moet dat eigenlijk? Met behulp van een onesie, de afwezigheid van telefoons en áanwezigheid van een goed boek kom je al een heel eind.

Tackle de stress rondom ontspannen

Van de week kwam een vriendin naar mij toe met een luxeprobleem waar je ú tegen zegt. Ze heeft anderhalve maand vrij en gaat op reis. Ze had echter geen idee hoe ze haar werk los moest laten. “Ik heb pas een week vrij gehad en ik heb al drie keer naar het kantoor gebeld. Om nog maar te zwijgen over de hoeveelheid keren dat ik mijn email controleer.” Zo klonk haar frustratie. Met een kop thee hebben we het er even over gehad en samen een lijstje gemaakt met alle dingen die ze wil en kan doen, nu ze de tijd heeft.

We moeten door, door, door.

Maar ook zo’n lijstje is een vorm van controle houden en dat is precies het probleem. We zijn te bang dat er iets fout gaat als we er niet zijn. En zelfs als we er dus niet zijn en er gaat iets fout, voelt dat als onze schuld ómdat we er niet waren. We zijn steeds meer ‘human doings’ in plaats van ‘human beings’. Natuurlijk, er zijn dingen die gewoon gedaan moeten worden. We moeten gewoon werken en voor ons zelf zorgen, daar halen we ook voldoening uit maar onder voor ons zelf zorgen, valt ook ontspannen. De controle loslaten is spannend maar ook noodzakelijk. Constant alert moeten zijn en op de klok letten, is voor niemand goed.

Controle loslaten

Door middel van het lijstje kon mijn vriendin zich richten op iets anders dan haar werk. Inmiddels zijn we een week verder en is het lijstje niet meer nodig. Ze belde me op vanuit haar campingstoel in Zuid-Frankrijk met de boodschap dat ze het kort moest houden want ze had een drukke planning rondom een boek dat uit moest. Hoofdschuddend heb ik haar veel plezier gewenst. Zelf heb ik ook een drukke planning iedere week, maar één dag in de week hoef ik helemaal niets. Goed, goed dat is ook gepland. Voor die dag zelf plan ik echter niets. De ene keer spendeer ik de dag voetballend op het strand, 180 kilometer van huis en de andere dag ben ik een huismus in een onesie met een boek en een kop thee. Beide zijn op andere manieren ontspannend en door de controle los te laten, word ik iedere keer verrast.